|
| Andro faha-27 @365
|
Salamo 49
Ny fahafoanan'ny harena amam-boninahitra
1 Ho an'ny mpiventy hira. Nataon'ny Koraita. Salamo. Mandrenesa izao, ry firenena rehetra; mihainoa, ry mponina rehetra amin'izao tontolo izao: 2 Na ny ambany, na ny ambony, na ny manan-karena, na ny malahelo. 3 Ny vavako hiteny fahendrena; ary ny fieritreretan'ny foko dia fahalalana. 4 Hanongilana ny sofiko hihaino oha-teny aho, ary hanonona teny saro-pantarina ampiarahiko amin-dokanga.
5 Nahoana no hatahotra amin'ny andro fahoriana aho, nony manodidina ahy ny haratsian'ny mpamingana ahy, 6 Dia izay matoky ny hareny, Sy mirehareha amin'ny haben'ny fananany? 7 Tsy misy mahavotra ny rahalahiny akory, na mahazo manome an'Andriamanitra izay avony, 8 (Fa sarotra avotra ny ainy ka tsy azo atao mandrakizay), 9 Mba ho velona mandrakizay izy, ka tsy ho latsaka ao amin'ny lavaka. 10 Fa hita fa maty ihany ny olon-kendry; ary ny adala sy ny ketrina samy levona, ka mamela ny fananany ho an'ny hafa. 11 Araka ny heviny dia ataony fa ho mandrakizay ny tranony, ary ny fonenany hahatratra ny taranaka fara mandimby; araka ny anarany no anononany ny taniny. 12 Nefa na dia manana voninahitra aza ny olona, dia tsy maharitra izy; tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty izy. 13 Izany no falehan'ny olona adala; ary ny taranany mandimby azy mankasitraka ny teniny. 14 Tahaka ny fanangona ondry no fanangona azy any amin'ny fiainan-tsi-hita; ny fahafatesana no mpiandry azy; ary hanapaka azy ny mahitsy nony maraina; ary ny bikany ho levona any amin'ny fiainan-tsi-hita, ka tsy hisy fonenany. 15 Fa Andriamanitra kosa hamonjy ny aiko amin'ny herin'ny fiainan-tsi-hita,3 satria handray ahy Izy. 16 Aza matahotra ianao, raha misy olona tonga manan-karena, ka mitombo ny voninahitry ny tranony; 17 Fa tsy hitondra na inona na inona izy, raha maty; tsy mba hidina hanaraka azy ny voninahiny. 18 Na dia miarahaba tena aza izy, raha mbola velona - Fa hidera anao ny olona, raha manisy soa ny tenanao ianao - 19 Dia hankany amin'ny razany izy, tsy hahita ny mazava intsony mandrakizay ireny. 20 Izay olona manana voninahitra, nefa tsy manan-tsaina, dia tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty.
5 Nahoana no hatahotra amin'ny andro fahoriana aho, nony manodidina ahy ny haratsian'ny mpamingana ahy, 6 Dia izay matoky ny hareny, Sy mirehareha amin'ny haben'ny fananany? 7 Tsy misy mahavotra ny rahalahiny akory, na mahazo manome an'Andriamanitra izay avony, 8 (Fa sarotra avotra ny ainy ka tsy azo atao mandrakizay), 9 Mba ho velona mandrakizay izy, ka tsy ho latsaka ao amin'ny lavaka. 10 Fa hita fa maty ihany ny olon-kendry; ary ny adala sy ny ketrina samy levona, ka mamela ny fananany ho an'ny hafa. 11 Araka ny heviny dia ataony fa ho mandrakizay ny tranony, ary ny fonenany hahatratra ny taranaka fara mandimby; araka ny anarany no anononany ny taniny. 12 Nefa na dia manana voninahitra aza ny olona, dia tsy maharitra izy; tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty izy. 13 Izany no falehan'ny olona adala; ary ny taranany mandimby azy mankasitraka ny teniny. 14 Tahaka ny fanangona ondry no fanangona azy any amin'ny fiainan-tsi-hita; ny fahafatesana no mpiandry azy; ary hanapaka azy ny mahitsy nony maraina; ary ny bikany ho levona any amin'ny fiainan-tsi-hita, ka tsy hisy fonenany. 15 Fa Andriamanitra kosa hamonjy ny aiko amin'ny herin'ny fiainan-tsi-hita,3 satria handray ahy Izy. 16 Aza matahotra ianao, raha misy olona tonga manan-karena, ka mitombo ny voninahitry ny tranony; 17 Fa tsy hitondra na inona na inona izy, raha maty; tsy mba hidina hanaraka azy ny voninahiny. 18 Na dia miarahaba tena aza izy, raha mbola velona - Fa hidera anao ny olona, raha manisy soa ny tenanao ianao - 19 Dia hankany amin'ny razany izy, tsy hahita ny mazava intsony mandrakizay ireny. 20 Izay olona manana voninahitra, nefa tsy manan-tsaina, dia tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty.